منیم نازلی ملکلریم

گل  من شیطون  و  بلاست           کودک  من  چه  ناقلاست    گاهی دوست پرنده هاست           او   عاشق پروانه هاست گاهی زمین گاهی هواست           همیشه  به  یاد   خداست گاهی تو باغ وباغچه هاست           گاهی فکر  ستاره هاست او   کودک   قشنگ   ماست        ...

...

    همه شب نماز خواندن،همه روز روزه رفتن همه ساله از پی حج سفر حجاز کردن زمدینه تا به کعبه سر وپابرهنه رفتن دو لب از برای لبیک به گفته باز کردن شب جمعه ها نخفتن،به خدای راز گفتن ز وجود بی نیازش طلب نیاز کردن به مساجد و معابد همه اعتکاف کردن ز ملاهی و مناهی همه احتراز کردن پی طاعت الهی به زمین جبین نهادن گه و گه به آسمان ها سر خود فراز کردن به مبانی طریقت به خلوص راه رفتن ز مبادی حقیقت گذر از مجاز کردن به خدا قسم که هرگز ثمرش چنین نباشد که دل شکسته ای را به سرور شاد کردن به خدا قسم که کس را ثمر آنقدر نبخشد که به روی ناامیدی  در بسته باز کردن     که به روی ناامیدی در بسته باز کردن....

اینو یه جایی خوندم جالب بود و دقیقا بیانگر عقیده من با شاد بودن            زیبا بودن                       رنگی بودن                                  اواز خواندن                                              خندیدن و رقصیدن                            &n...

  مادر؛ روسری ات را بردار تا ببینم، بر  شبِ  موهایت؛ چند زمستان برف نشسته است؛ تا من به بهار رسیده ام ...! مادرم را هیچ وقت ندیدم که پرواز کند؛ زیرا به پایش؛ من را بسته بود؛ پدرم را؛ و همه ی زندگیش را ... حديث از خــــــــــــــاتم پيغمبـــران است         كه جنّت  زير  پـــــــــاي مادران است بزن  بر پاي مــــــــــــــادر بوسه از شوق         كه   خاك پــــــاي او رشك جنان است گرچه در  عالم  پد ر دارد  مقامي ارجمند   ...